خبرگزاری هرانا – سازمان معلمان ایران با نگارش نامه‌ای سرگشاده خطاب به حسن روحانی رئیس جمهور ایران نوشته است که “آیا نمی‌دانید که تعداد زیادی از همکارانمان زیر خط فقر زندگی می‌کنند؟" در این نامه آمده است که “فرهنگیان به عنوان یکی از اصلی‌ترین حامیان دولت اعتدال و تدبیر کوشیده‌اند تا با تمام توان و امید به وعده‌های جنابعالی کار اداره کشور را به شما و تیم شما بسپارند. اینک اما نه‌تنها آموزش و پرورش و نهاد تعلیم و تربیت در اولویت کارهای شما قرار ندارد بلکه با این روند هیچ امیدی به بهبود اوضاع نمی‌توان داشت".
متن کامل این نامه را به نقل از سازمان معلمان ایران در ادامه بخوانید:
امروز را دریابییم که فردا دیر است.
نامه ی سر گشاده سازمان معلمان ایران به رئیس جمهور
جناب آقای روحانی ریاست جمهوری
فرهنگیان به عنوان یکی از اصلی ترین حامیان دولت اعتدال و تدبیر کوشیده اند تا با تمام توان و امید به وعده های جنابعالی کار اداره کشور را به شما و تیم شما بسپارند. اینک اما نه تنها آموزش و پرورش و نهاد تعلیم و تربیت در اولویت کارهای شما قرار ندارد بلکه با این روند هیچ امیدی به بهبود اوضاع نمی توان داشت.
تا کی باید؟
تا کی باید با نجابت و آرامش و با استفاده از شیوه های دموکراتیک و کنشگری مدنی بگوییم آموزش و پرورش باید اولویت اول در توسعه متوازن و همه جانبه کشور باشد؟ بی تردید نه تنها اهمیت تربیت از سلامت و امنیت کمتر نیست بلکه پیش نیاز و مقدم بر آن دو است؟!
تا کی باید بگوییم و بنویسیم که اگر بتوانید محصولات بی کیفیت داخلی را با وارد کردن محصولات بهتر خارجی جایگزین کنید اما انسان مورد نظر در چشم انداز سند تحول و منابع انسانی با کیفیت را نمی توان از هیچ کشوری وارد کرد؟!
تاکی با صبوری بگوییم و همایش بگذاریم و مقاله بنویسیم که آقایان معلمی که دغدغه معاش دارد نمی تواند با آرامش ، و هنرمندانه به تعلیم و تربیت فرزندان کشور بپردازد؟!
تا چه زمانی باید تکرار کنیم که کار این قشر شرافتمند روی چه تعداد نیروی انسانی کشور و چه بخش عظیمی از خانواده ها تاثیر می گذارد ؟!
تا کجا باید فریاد بزنیم تمام کشور های پیشرفته ی جهان عالمانه و هوشمندانه زیر بنای توسعه خود را بر آموزش و پرورش نهادند و معلمانشان شان وزیر و امنیت سفیر دارا شدند؟!
آیا نمی دانید؟
آیا نمی دانید که تعداد زیادی از همکارانمان زیر خط فقر زندگی می کنند؟!
آیا نمی دانید که افزایش بی رویه و افسار گسیخته تورم و کاهش قدرت خرید معلمان و کارمندان دارد بیداد می کند؟!
آیا نمی دانید که مدیران مدارس به علت کمبود سرانه پرداختی دولت ، با چه سختی هایی مدارس را اداره می کنند؟!
اما ما می دانیم
اما ما می دانیم که در آمد دولت از فروش نفت و افزایش قیمت ارز فزونی یافته.
ما می دانیم که در آمد دولت از دریافت مالیات بر ارزش افزوده و سایر پرداخت های مالیاتی (با توجه به افزایش بی رویه قیمت ها)بسیار افزونتر شده است.
ما می دانیم که قانون افزایش مجدد حقوق و حمایت های دیگر را در مواقع خاص اجازه داده است.
اگر شما مشکلات و راه حل ها را نمی دانید وای بر ما و اگر می دانید و کاری انجام نمی دهید یا نمی توانید انجام دهید وای بر شما!
به نظر می رسد شما تصور می کنید مشکلی وجود ندارد و معلمان همچنان با نجابت و صبوری و با استفاده از بهترین شیوه های مدنی مشکلاتشان را مطرح خواهند کرد.
اما ما مطمئنیم که
ما مطمئنیم که با توجه به شواهد و قرائن و اتفاقات اخیر و اعتراضات گسترده و پایین آمدن آستانه تحمل معلمان، امکان تداوم اعتراضات به شیوه های مختلف و مختل شدن امر آموزش وجود دارد.
امید است با امیدواری که در هنگام انتخابات به ما داده اید این اعلام خطر را جدی بگیرید و هرچه سریع تر با هماهنگی مجلس و وزارت آموزش و پرورش دستورات لازم را برای حل زیر بنایی و اساسی مشکلات عدیده آموزش و پرورش و معلمان صادر فرمایید تا بیش از این شاهد بروز صدمات و خسارت های جبران نا پذیر به کشور عزیزمان نباشیم.
سازمان معلمان ایران
۲۷ مهر ۱۳۹۷
لازم به ذکر است که تحصن سراسری معلمان و فرهنگیان سراسر کشور روزهای یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳ مهرماه در بسیاری از استان‌های ایران آغاز شد. در طی این دوروز فرهنگیان سراسر کشور از جمله در استان‌های “کرمان، لرستان، خوزستان، کرمانشاه، اصفهان، کردستان، البرز، همدان، فارس، زنجان، قم، مازندران، تهران، خراسان شمالی، ایلام، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، کهگیلویه و بویراحمد، بوشهر، گیلان و هرمزگان ” دست به تحصن زده و از حضور در کلاس‌های درس خودداری کردند و خواستار برآورده شدن مطالبات صنفی خود شدند.
چندی پیش نیز، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با صدور بیانیه‌ای ضمن انتقاد از عملکرد وزارت آموزش و پرورش، نسبت به پایین بودن حقوق و دستمزد معلمان اعتراض کرد و از فرهنگیان کشور خواست تا روزهای یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳ مهرماه در دفتر مدارس تحصن کرده و از حضور در کلاس درس خودداری نمایند با آگاه‌سازی دانش‌آموزان، دلایل تحصن را برای آنها تبیین نمایند.
گفتنی است که یکی دیگر از خواسته‌های فرهنگیان در این تحصن سراسری آزادی معلمان دربندی همچون محمد حبیبی، اسماعیل عبدی، محمود بهشتی لنگرودی و … است.
هرانا نیز پیشتر طی گزارشی به بررسی جامع وضعیت معلمانی که برای استیفای حقوق صنفی خود در عین حفظ استقلال از دستگاه حاکمه تلاش می‌کنند، بازداشت شده و بسیاری از آنان متحمل حبس، اخراج و تبعید شدند، پرداخته بود.
