سازمان حقوق بشر ایران؛ ۱۶ فروردین ماه ۱۳۹۹: خانواده دانیال زین‌العابدینی، کودک-مجرمی* که در سن ۱۷ سالگی مرتکب قتل شده بود و در زندان به قتل رسید، هنوز موفق به تحویل جسد وی نشده‌اند و با خواسته ایشان مبنی بر انتقال جسد به پزشک قانونی ارومیه و یا تهران مخالفت می‌شود. اسامی مامورانی که با ضرب و جرح عامل مرگ این زندانی شدند، در اختیار سازمان حقوق بشر ایران است و در صورت لزوم، در اختیار نهادهای بین‌المللی قرار خواهد گرفت.
عکس‌های جدیدی از جسد دانیال زین‌العابدینی به دست سازمان حقوق بشر ایران رسیده است. این عکس‌ها که در انتهای گزارش آمده، ممکن است آزارنده باشند.
از سوی دیگر، دانیال دیوانی‌آذر، هم‌پرونده‌ای دانیال زین‌العابدینی، که همراه با او به زندان میاندوآب منتقل شده و مورد ضرب و جرح قرار گرفته بود، اطلاعی در دست نیست.
مقامات همچنان سعی دارند تا خانواده او را متقاعد کنند که رضایت بدهند و نامه‌ای را امضا کنند که تایید می‌کند، دانیال زین‌العابدینی خودکشی کرده است.
پیشتر سازمان حقوق بشر ایران، به نقل از نزدیکان دانیال گزارش داده بود که جسد وی تحویل خانواده‌اش شده است. با این حال طبق آخرین اخبار، هنگامی که خانواده قصد انتقال جسد از میاندوآب به مهاباد را داشتند، جسد را از ایشان پس گرفتند. سیدرضا زین‌العابدینی، پدر دانیال، در این خصوص گفت: «اول جسد را نمی دادند، بعد جسد را به ما نشان دادند و وقتی ما اصرار کردیم باید در ارومیه کالبدشکافی شود، از ما پس گرفتند. بعد در اداره آگاهی می‌خواستند که ما را فریب بدهند و بدنبال رضایت از ما بودند و گفتند حالا احتمالا در مهاباد یک اتفاقی افتاده، چون در زندان میاندوآب کسی نمی‌تواند دست روی زندانی بلند کند. قضایا را به سمت زندان مهاباد پاس دادند و ما هم می‌دانیم که در زندان مهاباد چه بلایی سرش آوردند».
وی همچنین افزود: «آنها گفتند کالبدشکافی باید در میاندوآب انجام شود و من قبول نکردم. چند نفر از ماموران حفاظت اطلاعات در اداره آگاهی به ما دلداری میدادند و همش می‌گفتند شکایت نکنید و صرف‌نظر کنید. ما هم دیروز تا ساعت شش غروب در میاندوآب ماندگار شدیم و شکایت خودم را هم نوشتم که پسرم را کشتند».
پدر دانیال زین‌العابدینی همچنین افزود: «همان روز که آنها را به زندان میاندوآب انتقال کردند، غروب آن روز در زندان میاندوآب، هم دانیال ما و هم دانیال دیوانی‌آذر بیهوش شدند و آنها را به بیمارستان اعزام کردند. پس از چند ساعت، پسرم را به زندان برگرداندندد و به داخل بهداری زندان بردند. او تا ساعت شش صبح در بهداری بود و بعد مجددا به بیمارستان خارج از زندان اعزام شد. دکترهای بیمارستان گفته بودند لجظه‌ای که دانیال را آورده بودند، او فوت کرده بود.»
پدر دانیال زین‌العابدینی در ادامه گفت: «هشت نفر کتکش زده بودند. ما شاهد زنده داریم در زندان مهاباد که شخص [اسامی نزد سازمان حقوق بشر ایران محفوظ است] معاون زندان، دستور کتک زدن پسرم را داده. همراه با هشت مامور بومی بعد از شورش، نیروهای بومی کرد را برای سرکوب به داخل زندان روانه کرده بودند و آنها دانیال را با چند زندانی دیگر با دست و پای بسته به حیاط زندان می‌برند و کتکشان می‌زنند. بعد دانیال پسرم و هم پرونده اش دانیال دیوانی‌آذر را از آنها جدا می‌کنند و در انفرادی و یا جای دیگری تا دم مرگ کتک می‌زنند [اسامی ضاربین نزد سازمان حقوق بشر ایران محفوظ است].»
پدر دانیال زین‌العابدینی در پایان گفت: «دانیال ۱۲ فروردین از میاندوآب تماس گرفت و به عمویش کمال گفت، دارم می‌میرم! بیا نجاتم بده! این تماس از میاندوآب بوده است. دقیقا یک روز قبل از فوتش به عمویش زنگ زده و در حد مکالمه‌ای کمتر از یک دقیقه و گفته دارم می‌میرم. پزشک قانونی هیچ گواهی فوتی به ما نداده، چون دیدند که ما مطمئن هستیم که کشته شده، دیگر چیزی ندادند. یک بار می‌گفتند تزریق کردند، یکی دیگر گفت بر اثر خفگی است . دیگری می‌گوید که قرص به او دادند. با این همه جای مشت و لگد و کبودی بر روی بدنش و باد کردن سرش و شکمش، می‌خواستند ما رضایت بدهیم. تنها می‌خواهم شکایت خود را به مراجع بالاتر هم برسانم؛ هر چند که صدایم به جایی نمی‌رسد و به من توجهی نمی‌کنند».
علاوه بر این، اخبار پراکنده‌ای از مرگ دیگر متهم این پرونده که دانیال دیوانی‌آذر نام دارد به دست سازمان حقوق بشر ایران رسیده، که تا لحظه تنظیم این گزارش موفق به تایید یا تکذیب آن نشده است. پدر دانیال دیوانی‌آذر در این خصوص به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «از روزی که دانیال زین‌العابدینی کشته شده، هیچ خبری از پسرش ندارد».
سیددانیال زین العابدینی، فرزند سیدرضا، متولد ۱۹ مرداد ماه ۱۳۷۹ است و به اتهام قتلی که در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۹۶ (۱۷ سالگی) اتفاق افتاده بود، بازداشت و به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام دانیال زین العابدینی پیشتر در تاریخ ۱۹ مرداد ماه ۱۳۹۷ در دادگاه کیفری یک مهاباد صادر شد و کمی بعد در شعبه ۳۷ دیوان عالی کشور به تایید رسید.
گفتنی است، روز گذشته در پی درخواست سازمان حقوق بشر ایران از سازمان ملل، سخن‌گوی کمیساریای عالی حقوق بشر طی بیانیه‌ای رسمی، گفت که این نهاد بین‌المللی، از دریافت گزارش مربوط به مرگ دانیال زین‌العابدینی بر اثر ضرب و جرح شدید نیروهای امنیتی در زندان مهاباد، وحشت‌زده شده است.
سازمان حقوق بشر ایران، طی گزارشی که روز ۱۴ فروردین منتشر کرده بود ضمن محکومیت قتل دانیال زین العابدینی، خواستار واکنش جامعه جهانی در این خصوص شد.
محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران در این باره گفته بود: «مسئولیت این قتل برعهده رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای و رییس قوه قضاییه، ابراهیم رییسی است و آنها باید در قبال این جنایت پاسخگو باشند. ما خواستار رسیدگی ویژه سازمان ملل به قتل این کودک-مجرم محکوم به اعدام هستیم. بحران جهانی کرونا نباید باعث شود که جهان بر روی نقض حقوق بشر در ایران چشم فروبندد».
درپی شورش زندانیان در زندان مهاباد که روز یک‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۹ روی داد، دانیال زین‌العابدینی و چندین زندانی دیگر به اتهام دست‌داشتن در اعتراض، به سلول‌های انفرادی منتقل شدند. دانیال زین‌العابدینی پس از ضرب و جرح شدید به دست ماموران زندان مهاباد، به زندان میاندواب تبعید شد و در آنجا بار دیگر هدف ضرب و جرح قرار گرفت. روز پنج‌شنبه ۱۴فروردین، با خانواده این زندانی تماس گرفتند و درگذشت او را اطلاع دادند. بر روی جسد این زندانی، آثار ضرب و جراحت دیده می‌شود.
* توضیح سازمان حقوق بشر ایران:
در قوانین بین‌المللی یک فرد تا به سن ۱۸ سال تمام نرسد، کودک محسوب می‌شود. لفظ کودک-مجرم به کسانی اطلاق می‌شود که در هنگام ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال داشته‌اند. دانیال زین‌العابدینی در هنگام جرم قتل که به خاطر آن به اعدام محکوم شده، ۱۷ سال داشت.
