« روایت شکنجه دو زن زندانی سیاسی » گزارشی است تکان دهنده درمورد گوشه هایی از شرح شکنجه بر روی زنان زندانی سیاسی که به دست ولایت فقیه اسیر می‌شوند.
گوشه بسیار ناچیزی از شکنجه هایی که بر روی دو زن زندانی سیاسی اعمال شده در گزارش ضمیمه شرح داده شده است که برای اطلاع خوانندگان در اینجا می‌آوریم؛
صهباء حمادی (عبیات) فرزند زیدان متولد ۱۹۹۸ از اهالی شهر سوسنگرد، متاهل و دانشجوی مهندسی کشاورزی، در سال ۲۰۱۸ بعد از انتشار یک مقاله و افشای تبعیض نژادی و مشکلات اقتصادی و فقر در جامعه، با نسبت دادن تهمت‌های واهی به وی بازداشت شد.
به این زن جوان اتهام «همکاری با گروه تروریستی داعش» نسبت داده شد. البته این اتهام تا روز آزادی وی هیچگاه ثابت نشد.
شکنجه‌های جسمی با شوک الکتریکی تنها بخش کوچکی از شکنجه هایی بود که بر وی اعمال شد. شوک الکتریکی موجب سوختگی شدید روی دستان وی شد.
بعد از اعمال شکنجه‌های فراوان، او به اطلاعات تهران انتقال داده شد و پس از ۶ماه شکنجه و بازجویی، در مارس ۲۰۱۹ به زندان سپیدار اهواز منتقل گردید.
حکم اعدام برای وی در ماه می ۲۰۱۹ صادر شد. در نوامبر ۲۰۱۹ حکم وی به ۱۵ سال زندان تعزیری و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی تقلیل یافت.
پس از پیگیری مستمر خانواده، او در ۲۷ آورین ۲۰۲۰ با وثیقه ۴ میلیارد تومانی بطور موقت آزاد شد.
وقتی از خانواده او خواسته شد تا در رابطه با شکنجه‌هایی که بر وی اعمال شده صحبت کند، او از اینکار سرباز زد و حاضر به صحبت در این مورد نشد.
زندانی دیگر فهیمه اسماعیلی بدوی، معلم دوره ابتدایی است که در ۷ آذر ماه ۱۳۸۴ بهمراه همسرش علی مطیری در حالی بازداشت شد که ۸ ماهه باردار بود. حکم اعدام همسرش علی روز ۲۸ آذر۸۵ به اتهام محاربه انجام شد و فهیمه با حکم ۱۵ سال زندان در تبعید به یاسوج منتقل گردید.
هنگام تولد فرزندش که سلمی نام گرفت، کسی که ظاهرا پزشک بود خطاب به وی گفت: «من باید تو و دخترت را بکشم، نه اینکه او را بدنیا بیاورم.»
عناصر اطلاعات هنگام زایمان هم دست از سر این زن زندانی برنداشتند و بالای سرش ایستادند.
فهیمه سرانجام پس از ۱۲ سال اسارت، در سال ۲۰۱۷ آزاد شد.
اینها گوشه هایی از جنایاتی است که بر زنان زندانی در زندانها و سیاهچالهای حکومت منفور ولایت فقیه در ایران اعمال میشود.
گوشه بسیار ناچیزی از شکنجه هایی که بر روی دو زن زندانی سیاسی اعمال شده در گزارش ضمیمه شرح داده شده است که برای اطلاع خوانندگان در اینجا می‌آوریم؛
صهباء حمادی (عبیات) فرزند زیدان متولد ۱۹۹۸ از اهالی شهر سوسنگرد، متاهل و دانشجوی مهندسی کشاورزی، در سال ۲۰۱۸ بعد از انتشار یک مقاله و افشای تبعیض نژادی و مشکلات اقتصادی و فقر در جامعه، با نسبت دادن تهمت‌های واهی به وی بازداشت شد.
به این زن جوان اتهام «همکاری با گروه تروریستی داعش» نسبت داده شد. البته این اتهام تا روز آزادی وی هیچگاه ثابت نشد.
شکنجه‌های جسمی با شوک الکتریکی تنها بخش کوچکی از شکنجه هایی بود که بر وی اعمال شد. شوک الکتریکی موجب سوختگی شدید روی دستان وی شد.
بعد از اعمال شکنجه‌های فراوان، او به اطلاعات تهران انتقال داده شد و پس از ۶ماه شکنجه و بازجویی، در مارس ۲۰۱۹ به زندان سپیدار اهواز منتقل گردید.
حکم اعدام برای وی در ماه می ۲۰۱۹ صادر شد. در نوامبر ۲۰۱۹ حکم وی به ۱۵ سال زندان تعزیری و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی تقلیل یافت.
پس از پیگیری مستمر خانواده، او در ۲۷ آورین ۲۰۲۰ با وثیقه ۴ میلیارد تومانی بطور موقت آزاد شد.
وقتی از خانواده او خواسته شد تا در رابطه با شکنجه‌هایی که بر وی اعمال شده صحبت کند، او از اینکار سرباز زد و حاضر به صحبت در این مورد نشد.
زندانی دیگر فهیمه اسماعیلی بدوی، معلم دوره ابتدایی است که در ۷ آذر ماه ۱۳۸۴ بهمراه همسرش علی مطیری در حالی بازداشت شد که ۸ ماهه باردار بود. حکم اعدام همسرش علی روز ۲۸ آذر۸۵ به اتهام محاربه انجام شد و فهیمه با حکم ۱۵ سال زندان در تبعید به یاسوج منتقل گردید.
هنگام تولد فرزندش که سلمی نام گرفت، کسی که ظاهرا پزشک بود خطاب به وی گفت: «من باید تو و دخترت را بکشم، نه اینکه او را بدنیا بیاورم.»
عناصر اطلاعات هنگام زایمان هم دست از سر این زن زندانی برنداشتند و بالای سرش ایستادند.
فهیمه سرانجام پس از ۱۲ سال اسارت، در سال ۲۰۱۷ آزاد شد.
اینها گوشه هایی از جنایاتی است که بر زنان زندانی در زندانها و سیاهچالهای حکومت منفور ولایت فقیه در ایران اعمال میشود.
